De doorsnee sportvisser houdt niet van de aalscholver [Phalacrocorax carbo]. In tegenstelling tot die laatste vangt een aalscholver geen vissen voor het amusement maar uit bittere noodzaak. Wordt er geen vis gevangen dan wacht hem de hongerdood.
Vissen. De aalscholver voedt zich voornamelijk met levende vissen die hij al duikend, met tussenpozen, vangt. Dit wordt in hoofdzaak gedaan in stilstaand of in licht stromend water. En hoewel het merendeel van de gevangen vissen niet groter is dan twintig centimeter is de vogel wel in staat om grotere vissen, zelfs tot anderhalve kilogram, te verschalken. Naast vis wordt er ook jacht gemaakt op amfibieën, week- en schaaldieren en zelfs kleine nestvogels.
Hoe? De aalscholver duikt onder het wateroppervlak om zijn prooien te slaan die in hoofdzaak op of tegen de bodem terug te vinden zijn. De poten van de vogel staan wat uit elkaar waardoor hij zich onder water zeer snel kan voortbewegen. Met zijn kristalgroene ogen heeft hij onder water bovendien een heel goed zicht. De meest grote prooien worden naar het wateroppervlak gebracht om daar te worden verorberd.
Liever kwijt. Vissers zijn de vogel liever kwijt dan rijk omdat ze in de aalscholver een grote concurrent zien. Iedere keer dat hij duikt weet hij op zijn minst een visje van 200 gram te slaan. Er wordt beweerd dat de aalscholver per dag tot een vijfde van zijn eigen gewicht aan vis kan eten. Een paar van dergelijke vogels op de vijver, een volwassen vogel weegt toch al vlug drie kilogram, zorgen alras voor een decimering van het bestand.
Grote concentraties. Is de biotoop gunstig, lees rijk aan vis, dan kunnen er zich in een bepaald gebied grote concentraties aan aalscholvers bevinden. De aalscholver wordt ook in de winter bij ons aangetroffen hoewel er populaties zijn die of zwerven of toch migreren.
En nog …
- Slechts 58% van de juveniele vogels overleven het eerste levensjaar.
- Pas tijdens het derde of het vierde levensjaar wordt de aalscholver seksueel actief.
- De gemiddelde levensduur van de aalscholver bedraagt elf jaar.
- Naar wat werd opgemaakt uit de ringgegevens van een dood gevonden exemplaar zou die vogel drieëntwintig jaar en zes maand oud zijn geweest, meteen de ouderdomsdeken onder de aalscholvers.
- De uitwerpselen van deze vogel zijn zeer bijtend, de bladeren op de bodem waar de vogel vertoeft zijn vaak ‘verbrand’.
This content has been Digiproved © 2021 Danny Roels
In de Amsterdamse Sloterplas zag ik een watervogel zwemmen met een flinke vis in zijn bek. Met die vis dook hij naar beneden en verscheen na 7 seconden aan de oppervlakte, nog steeds met de vis. Waarom zou hij dat doen?